W krajach UE producenci zabawek są zobowiązani do przestrzegania unijnych norm bezpieczeństwa (np. EN 71). W krajach poza Unią producenci najczęściej podlegają standardom bezpieczeństwa wyznaczonych przez normę ISO 8124. To właśnie ta norma była głównym przedmiotem dyskusji podczas tygodniowego spotkania Miedzynardowej Organizacji dla Standaryzacji (International Organization for Standarization) w Tokio, w październiku minionego roku.
Oto najważniejsze zagadnienia z tokijskiego spotkania:
Kierunki zmian ISO
W 2010 r. wyznaczono nowy standard ISO 8124-4 dla zabawek do aktywności ruchowej z przeznaczeniem do użytku domowego (norma obowiązywała, m. in. ogrodowe huśtawki, zjeżdżalnie, bujanki). Obecnie trwają prace nad wyznaczeniem wymagań bezpieczeństwa dla przydomowych basenów (pompowanych). Międzynarodowa Organizacja dla Standaryzacji zamierza wyrównać wymagania tak, by były one takie same jak w przypadku norm unijnych dla tego typu produktów. ISO zamierza również rozszerzyć wymagania bezpieczeństwa i testów dla zabawek ze śmigłami, wirnikami, pociskami czy robotów, gdyż poprzednie normy wyznaczone zostały lata temu, a rynek ten w tym czasie bardzo się rozwinął i pojawiło się wiele produktów, które mogą być potencjalnie niebezpieczne dla dzieci. Unijne wymagania dla zabawek z linkami, sznurkami, kablami elektrycznymi itp. zmieniono w 2011. Wymagania te stanowią obecnie podstawę do aktualizacji odpowiedniej normy ISO dla tego typu produktów. Dyskusję wywołały również amerykańskie standardy ASTM dla produktów, które mogą stanowić niebezpieczeństwo, kiedy dostaną się do jamy ustnej i w przypadku upadku dziecka stanowią realne zagrożenie zadławieniem czy uduszeniem. Celem ISO jest wprowadzenie podobnych zapisów do normy 8124-1. W związku z wejściem w życie nowej dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa zabawek w UE, standardy dotyczące palności zostały zaktualizowane (EN 71-2). Ta zaktualizowana wersja jest teraz podstawą do aktualizacji odpowiedniego standardu w ISO. Obecnie wymagania dotyczące maksymalnej migracji ośmiu metali ciężkich potencjalnie zawartych w materiałach zabawek są praktycznie identyczne w USA, Europie oraz w normie ISO. Ulegną one jednak zmianie w Europie od 20 lipca 2013 roku. Nowe normy ISO dla określenia całkowitej zawartości ośmiu metali ciężkich w materiałach zabawek, umożliwią producentom podjęcie decyzji, czy wykonywać badanie na migrację metali (jeśli całkowita zawartość metali jest mniejsza niż dozwolona nie będzie potrzeby wykonywania testów migracji). ISO pracuje również nad standardami dotyczącymi badań na stężenie ftalanów, które będą mogły mieć zastosowanie w różnych częściach świata. Na spotkaniu dyskutowano również nad wytycznymi dotyczącymi określania wieku. To nie zawsze jest łatwe, by precyzyjnie określić wiek, od którego dana zabawka jest bezpieczna. Być może właśnie ISO uda się stworzyć w tej kwestii normy jednolite dla całego świata.
